ویپ(VoIP) چیست؟

ویپ (VoIP) مخفف عبارت Voice over Internet Protocol است که با نام تلفن اینترنتی یا IP تلفنی نیز از آن یاد می شود. این تکنولوژی امکان استفاده از اینترنت به منظور برقراری مکالمات تلفنی را فراهم می‌نماید و در مقایسه با تلفن‌های سنتی مبتنی بر خطوط سیم، از فناوری دیجیتال استفاده می‌کند. در واقع، با استفاده از فنآوری VoIP، صدا توسط بسته‌های اطلاعاتی IP و از طریق اینترنت ارسال می گردد.

فراهم شدن بستر شبکه‌های توانا و کارآمد توسط مراکز فناوری اطلاعات و قابلیت‌های روزافزون آنها (چه در بستر شبکه‌های LAN و چه در بستر شبکه‌های WAN) موجب شده است تا مدیران مراکز و سازمان‌های مختلف به فکر استفاده بهینه از این فناوری برآیند، یکی از این طرح ها سیستم ویپ یا (VoIP Voice over IP) می‌باشد.

ویپ (VoIP) می‌تواند به منظور تامین خواسته فوق از سخت افزارهای شتاب‌دهنده استفاده کند و یا از آن در محیط مبتنی بر کامپیوترهای شخصی استفاده گردد. شبکه‌های مبتنی بر IP بر روی تمامی شبکه‌ها پشتیبانی می‌شود. از جمله شبکه سازمان‌ها، شبکه‌های خصوصی، شبکه‌های عمومی، شبکه‌های کابلی و همچنین شبکه‌های بی سیم.

ویپ (VoIP) در واقع بر روی تمامی شبکه‌ها قابل اجرا است.

ویپ(VoIP) چگونه کار می کند؟

در گذشته ای نه چندان دور، پیشگامان عرصه‌های علمی به این نتیجه رسیدند که می‌توان یک سیگنال را به صورت دیجیتال و در یک مسافت طولانی ارسال نمود. به این منظور باید قبل از ارسال سیگنال، آن را با استفاده از یک مبدل آنالوگ به دیجیتال (ADC) و مجددا آن را به آنالوگ تبدیل نمود.

فناوری ویپ(VoIP)

نظیر آنچه اشاره گردید کار می‌کند. در ابتدا، صدای دیجیتال شده در بسته‌های اطلاعاتی قرار می‌گیرد و پس از ارسال در مقصد مجددا به صدا تبدیل می‌‌شود. با ذخیره اطلاعات به فرمت دیجیتال می‌توان بر روی آنها کنترل بهتری را اعمال نمود. مثلا می‌توان آنها را فشرده، مسیرشان را تعیین و یا به یک فرمت جدید تبدیل نمود.

شبکه‌های مبتنی بر پروتکل TCP/IP از بسته‌های اطلاعاتی IP تشکیل می‌گردند که شامل یک هدر (برای کنترل ارتباطات) و یک payload به منظور مبادله داده است. فن آوری VoIP از بسته های اطلاعاتی IP به منظور حرکت در شبکه و رسیدن به مقصد نهایی استفاده می‌کند. 

مزایای استفاده از VoIP کدامند؟

• دلايل اصلی برتری‌هايی است كه به برخی از آن‌ها اشاره می‌كنيم:

• هزينه‌ی بسيار پايين نگه‌داری شبكه‌های VoIP نسبت به شبكه‌های مخابراتی كنونی و به دنبال آن،‌ قيمت پايين مكالمه‌ی تلفنی.
• سرعت برقراری ارتباط كه به وسيله سوييچ بسته‌های داده كار می‌كنند به مراتب سريع‌تر از برقراری ارتباط در شبكه‌های سوييچ كننده مدار (شبكه های مخابراتی كنونی) است. در سيستم‌های مخابراتیVoIP سرعت برقراری ارتباط به شدت وابسته به قدرت سيستم‌های نهايی در برقراری ارتباط است در حالی كه در سيستم‌های مخابراتی كنونی اين زمان بسيار طولانی است.
• پشتيبانی كليه امكانات مخابراتی كنونی و حتی ارايه خدمات جديد، با هزينه‌ی بسيار پايين و سهولت اجرايی بالا.
• جابه‌جايی آسان شماره‌های تلفنی به اين معنا كه يك شماره تلفنی مانند يك آدرس پست الكترونيكی از هر نقطه‌ای از دنيا قابل دسترسی خواهد بود و می‌توان از طريق آن تماس گرفت و يا با آن ارتباط برقرار كرد.
• قابليت برنامه‌نويسی بر روی گوشی‌های تلفنی همانند يك گوشی موبايل و يا حتی پيشرفته‌تر از آن.
• ترکیب کارکردهای صدا و دیتا.
• نیاز به پهنای باند کمتر.
• استفاده از استانداردهای باز مانند SIP ،H.323 و …
• امکان ترکیب کردن محصولات تولید کنندگان مختلف (بدلیل استفاده از استاندارها جهانی و عدم وابستگی به روش‌های پیاده سازی)
• استاندارد برقرار كننده ارتباط در شبكه‌های تلفنی VoIP پروتكل‌ها و بسته‌های داده هستند (مانند شبكه‌های IP) در حالی كه در شبكه‌های مخابراتی سنتی واسط‌های ارتباطی تعريف شده‌اند.
• با در نظر گرفتن ماهيت فناوری VoIP و خصوصيات شبكه IP، متوجه خواهيم شد كه اين شبكه‌ها از حالات داخلی بسيار كم‌تری نسبت به يك شبكه مخابراتی سنتی برخوردار هستند. همين امر سبب می‌شود كه نگهداری اين گونه شبكه‌ها بسيار آسان‌تر و كم هزينه‌تر باشد.
• در شبكه‌های مخابراتی سرويس‌های مخابراتی درون شبكه مخابراتی مستقر می‌شوند،‌ يعنی برای داشتن يك سرويس خاص بايد مركز مخابراتی پشتيبانی كننده آن سرويس باشد. به عبارت ديگر تجهيزات كاربر در اين نوع سرويس‌ها تنها از خدمات بهره می‌برند و چنانچه آماده‌ی دريافت خدمات خاصی باشند، تا زمانی كه آن سرويس از طرف مركز مخابرات ارايه نشود، امكان استفاده از آن وجود ندارد. بر عكس، در شبكه‌های مخابراتی بر پايه‌ی پروتكل IP، سيستم‌های نهايی در صورتی كه يك سرويس جديد را پشتيبانی كنند، می‌توانند با يكديگر (بدون نياز به تغيير در شبكه‌ی مخابراتی) و با استفاده از آن سرويس ارتباط بر قرار كنند.
• هنگام استفاده از شبكه‌های مخابراتی كنونی، تمامی كنترل‌های تماس و بر قراری ارتباط از طريق مركز مخابرات اعمال می‌شود، در صورتی كه در شبكه‌های مخابراتی كه بر پايه پروتكلIP خواهند بود، تمامی اين كنترل‌ها توسط سيستم‌های نهايی انجام خواهند گرفت. به عبارت ديگر وابستگی به مركز مخابراتی حذف خواهد شد. زيرا اركان اصلی برقراری ارتباط دو طرف مكالمه كننده هستند.
• سيستم‌های مخابراتی جديد كه بر پايه IP شكل گرفته‌اند نيز همان درجه اطمينان را كه سيستم‌های مخابراتی كنونی از نظر سالم بودن شبكه تضمين می‌كنند، پشتيبانی می‌كنند. نتايج آماری حاصل از بررسی خرابی‌های شبكه و مقايسه آن‌ها اين امر را تاييد می‌كند.
• ديگر ويژگی سيستم‌های مخابراتی جديد پويايی و تحول سريع آن‌هاست. اين سيستم‌ها به عنوان زير مجموعه‌ای از علم كامپيوتر و فناوری ديجيتال مشمول قانون مور می‌شوند. به بيان ديگر بايد حدود هر ۱۸ ماه منتظر پيشرفتی در ابعاد دو برابر سابق در اين گونه سيستم‌ها باشيم، در حالی كه شبكه‌های مخابراتی قديمی مدت زيادی است كه همان شكل سابق را حفظ كرده‌اند و به ندرت دست‌خوش تغييرات می‌شوند. نگاهی گذرا بر تاريخ تحولات شبكه‌های مخابراتی نشان می‌دهد كه پس از حدود هر ۳۰ سال شاهد تحولاتی محسوس در آن‌ها هستيم كه در مقايسه با تحولات شبكه‌های مخابراتی آينده در عمل ناچيز است.

منبع :مجموعه وبسایت های شرکت کامتل